- Χαϊλέ Σελασιέ
- (Λιτζ Ταφάρι Μακόνεν, Χαράρ 1891 – Αντίς Αμπέμπα 1975). Αυτοκράτορας της Αιθιοπίας. Γιος του Μακόνεν, εκπαιδεύτηκε από Γάλλους καθολικούς ιεραποστόλους. Το 1916 έγινε σύμβουλος, αντιβασιλιάς και διάδοχος στον θρόνο της αυτοκράτειρας Ζαουντίτου, που είχε διαδεχτεί τον Μενελίκ. Από τη θέση αυτή επιδίωξε να συγχρονίσει τη χώρα του και το 1924 κήρυξε την κατάργηση της δουλείας. Το 1928 στέφθηκε βασιλιάς και το 1931, μετά τον θάνατο της Ζαουντίτου, αυτοκράτορας της Αιθιοπίας. Το 1932 παραχώρησε στη χώρα του το πρώτο Σύνταγμα. Το 1935 προσπάθησε μάταια να εμποδίσει την κατάκτηση της χώρας του από τους Ιταλούς και εμφανίστηκε στην KTE για να υποστηρίξει τα δίκαια της Αιθιοπίας. Ξαναγύρισε στον θρόνο του το 1941, και από τότε πέρασε μια σχεδόν αδιατάρακτη περίοδο ηγεμονίας έως το 1974, οπότε μια σειρά φοιτητικών και στρατιωτικών εξεγέρσεων, με ασαφές πολιτικό πλαίσιο, οδήγησαν τελικά στην εκθρόνισή του και στην υποχρέωση να επιστρέψει στη χώρα τις καταθέσεις του σε ξένες τράπεζες (Νοέμβριος 1974).
Ο Χαϊλέ Σελασιέ, αυτοκράτορας της Αιθιοπίας (φωτ. ΑΠΕ).
Dictionary of Greek. 2013.